ALLEGRA

 

Η Ελισάβετ  επέστρεψε πριν δυο βδομάδες στο Λονδίνο  οπού ζει  εδώ και αρκετά χρόνια  έχοντας πάρει οριστικά  την απόφαση να γυρίσει  πίσω στην Ελλάδα  . Τα τελευταία τέσσερα  καλοκαίρια απολάμβανε ταξίδια με ένα ιστιοπλοϊκό των φίλων της στο Αιγαίοι αρχικά και στην συνέχεια  στο Ιόνιο . Σάββατο πρωί , έχει τόσα γραφειοκρατικά να διεκπεραιώσει και παράλληλα έχει να τελειώσει ένα διήγημα για το περιοδικό  Tin House .  

 Το φετινό καλοκαίρι αποφάσισαν να δοκιμάσουν να φτάσουν μέχρι Μάλτα  και η εμπειρία ήταν πραγματικά συγκλονιστική .  Πριν ξεκινήσουν το φετινό τους ταξίδι για τον γύρo της Μάλτας , ο Παύλος και η  Francis την ρώτησαν αν ήθελε πλέον να είναι συνιδιοκτήτρια του σκάφους , καθώς εκείνοι είχαν μεγαλώσει αρκετά και δεν θα μπορούσαν να το απολαμβάνουν όπως πριν . Η  Ελισάβετ το βρήκε καταπληκτική ιδέα . Είχε ήδη στήσει το δικό της παράδεισο στο νησί ένα παλιό πήλινο σπίτι που αγόρασε το πρώτο κιόλας καλοκαίρι . Ένα μακρόστενο    κτίσμα , καμωμένο από πηλό ,χώμα , νερό και άχυρο  χωμένο πάνω σε μια αιμασιά  άρρηκτα συνδεδεμένο με το φυσικό τοπίο με θέα το απέραντο γαλάζιο . Όταν δεν ταξιδεύουν ,  παραδίδουν   με την  Francis  μαθήματα μαγειρικής , υφαντικής , διαλογισμού στους παραθεριστές , καλλιεργούν κήπους  σκέφτονται κιόλας να ξεκινήσουν κάποια μελίσσια  .   

Το  ALLEGRA , ένα όμορφο   αξιόπλοο , καλοσυντηρημένο  , ιστιοπλοϊκ   χτισμένο το  2012 , με σαλόνι ,  τέσσερεις  καμπίνες και όλο  τον απαραίτητο εξοπλισμό , ιστιοπλοϊκό , τεχνικό και μηχανικό ,είναι   το πιο όμορφο σκαρί που ελλιμενίζεται  στη   Μαρίνα του νησιού . Τα καλοκαίρια ο Παύλος κανονίζει  και το ναυλώνει  για λίγο καιρό ώστε να βγάζει τα έξοδα του. Αν οι πελάτες δεν έχουν   διπλώματα πηγαίνει   η Ελισάβετ ως skipper μαζί τους  . Μια φορά μάλιστα το δεύτερο καλοκαίρι μπαίνοντας με δυνατό μελτέμι στο λιμάνι της Νάξου και μικρή ορατότητα αναγκάστηκε να αγκυροβολήσει στην υπήνεμη πλευρά του « Νάξος», ενός αδρομολόγητου πλοίου προκειμένου να βγουν στην προβλήτα ξεροί από την σφοδρή θύελλα   οι πελάτες και να αναχωρήσουν άρον άρον για Αθήνα .   

Μέσα στην  απόλυτη ραθυμία του πρωινού  άρχισε το σταθερό  τηλέφωνο να χτυπάει στριγκά Περίεργο ποιος θα μπορούσε να καλεί στο σταθερό τηλέφωνο . Η Ελισάβετ είχε ξεχάσει πια και την ύπαρξη του και τον ήχο του .

 «Ελισάβετ , είμαι ο Παύλος  , είμαστε όλοι καλά ότι και αν ακούσεις μην ανησυχήσεις .  Η Allegra έπαθε βλάβη στη μηχανή ύστερα από χτύπημα κεραυνού , λίγο πιο έξω από το λιμάνι .Ο άνεμος ήταν δυτικός , ο καπετάνιος έκρινε πως μπορούσαν  να μπουν με πανιά , δεν ζήτησε βοήθεια  . Συνέχισε με Μεγίστη με πολύ κλειστές μοίρες, προσπάθησε να ανεβάσει τζένοα ήρθε κολλητά στο πράσινο φάρο με το καιρό πλώρα δεξιά  αλλά το αντιμάμαλο τον ξέσυρε στο μωλάκι του κόκκινου φάρου και τον έκατσε στα βράχια . Την εγκατέλειψαν ευτυχώς τρέξαμε με τον λιμενάρχη και τους βγάλαμε είναι όλοι τους καλά , θα δούμε την θα κάνουμε όταν κοπάσει ο καιρός . Ήδη το λένε στις ειδήσεις και ανέβασαν φωτογραφίες θα τα πούμε αργότερα ».

Ποτάμι χείμαρρος έτρεχαν τα λόγια του Παύλου στα αυτιά της , ……. Είναι όλοι καλά όμως .

« να προσέχεις » πρόλαβε να του πει πριν κλείσει .   Allegra    ……… 

Η δικη μου συμμετοχη στο δρωμενο της Μαιρης μας Μινι σκυταλη #3 στη Γηινη Ματιά . 

ολες οι συμμετοχες μας βρισκονται εδω